سوره التوبة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

1

بنام خداى رحمان رحيم


'Inna `Iddata Ash-Shuhūri `Inda Allāhi Athnā `Ashara Shahrāan Fī Kitābi Allāhi Yawma Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Minhā 'Arba`atun Ĥurumun Dhālika Ad-Dīnu Al-Qayyimu Falā Tažlimū Fīhinna 'Anfusakum Wa Qātilū Al-Mushrikīna Kāffatan Kamā Yuqātilūnakum Kāffatan Wa A`lamū 'Anna Allāha Ma`a Al-Muttaqīna

36

شماره ماهها نزد خدا دوازده ماه است در كتاب خدا آن روز كه آسمانها و زمين را آفريد از آن جمله چهار ماه حرام است، دين درست همين است در آن چهار ماه به خويشتن ظلم نكنيد، همگى با مشركان بجنگيد چنان كه آنها همگى با شما مى‌جنگند، بدانيد خدا با پرهيزكاران است.


'Innamā An-Nasī'u Ziyādatun Fī Al-Kufri Yuđallu Bihi Al-Ladhīna Kafarū Yuĥillūnahu `Āmāan Wa Yuĥarrimūnahu `Āmāan Liyuwāţi'ū `Iddata Mā Ĥarrama Allāhu Fayuĥillū Mā Ĥarrama Allāhu Zuyyina Lahum Sū'u 'A`mālihim Wa Allāhu Lā Yahdī Al-Qawma Al-Kāfirīna

37

تأخير ماه حرام افزودن در كفر است، كسانى كه كافر شده‌اند با آن گمراه مى‌شوند كه در يك سال آن را حلال مى‌كنند و در يك سال حرام مى‌كنند تا با عده ماههايى كه خدا حرام كرده برابر كنند، در نتيجه حرام خدا را حلال مى‌كنند: اعمال بدشان بر ايشان آراسته شده، خدا قوم كافر را هدايت نمى‌كند.


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū Mā Lakum 'Idhā Qīla Lakum Anfirū Fī Sabīli Allāhi Aththāqaltum 'Ilá Al-'Arđi 'Arađītum Bil-Ĥayāati Ad-Dunyā Mina Al-'Ākhirati Famā Matā`u Al-Ĥayāati Ad-Dunyā Fī Al-'Ākhirati 'Illā Qalīlun

38

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد شما را چه شده وقتى كه گويند در راه خدا بيرون شويد به زمين سنگينى مى‌كنيد آيا به عوض آخرت به زندگى دنيا راضى شده‌ايد؟ با آنكه متاع دنيا در قبال آخرت جز اندكى نيست.


'Illā Tanfirū Yu`adhdhibkum `Adhābāan 'Alīmāan Wa Yastabdil Qawmāan Ghayrakum Wa Lā Tađurrūhu Shay'āan Wa Allāhu `Alá Kulli Shay'in Qadīrun

39

اگر به جهاد بيرون نشويد خدا به عذاب دردناكى عذابتان كند، و گروهى غير شما را به جاى شما عوض مى‌گيرد به خدا هيچ ضررى نمى‌زنيد، خدا بر همه چيز تواناست.


'Illā Tanşurūhu Faqad Naşarahu Allāhu 'Idh 'Akhrajahu Al-Ladhīna Kafarū Thāniya Athnayni 'Idh Humā Fī Al-Ghāri 'Idh Yaqūlu Lişāĥibihi Lā Taĥzan 'Inna Allāha Ma`anā Fa'anzala Allāhu Sakīnatahu `Alayhi Wa 'Ayyadahu Bijunūdin Lam Tarawhā Wa Ja`ala Kalimata Al-Ladhīna Kafarū As-Suflá Wa Kalimatu Allāhi Hiya Al-`Ulyā Wa Allāhu `Azīzun Ĥakīmun

40

اگر او را يارى نكنيد خدا ياريش كرده آن دم كه كافران او را از مكه بيرون كردند كه دوم دو نفر بود آن گاه كه در آن غار بودند آن دم كه به رفيقش مى‌گفت غم مخور خدا با ماست، خدا آرامش خويش را به او نازل كرد و او را با لشكريانى كه نديديد نيرومند كرد و كلمه كافران را زبون كرد، كلمه خدا والا است، خدا توانا و حكيم است.


Anfirū Khifāfāan Wa Thiqālāan Wa Jāhidū Bi'amwālikum Wa 'Anfusikum Fī Sabīli Allāhi Dhalikum Khayrun Lakum 'In Kuntum Ta`lamūna

41

بكوچيد سبكباران و سنگين باران و جهاد كنيد در راه خدا با مالها و جانهايتان، اگر بدانيد اين براى شما بهتر است.


Law Kāna `Arađāan Qarībāan Wa Safarāan Qāşidāan Lāttaba`ūka Wa Lakin Ba`udat `Alayhimu Ash-Shuqqatu Wa Sayaĥlifūna Billāhi Law Astaţa`nā Lakharajnā Ma`akum Yuhlikūna 'Anfusahum Wa Allāhu Ya`lamu 'Innahum Lakādhibūna

42

اگر غنيمت زود رس و مسافرت آسانى بود حتما از تو پيروى مى‌كردند، ليكن مسافت بر آنها دور آمد، بخدا قسم خواهند خورد كه اگر مى‌توانستيم با شما بيرون مى‌شديم، خويشتن را هلاك مى‌كنند و خدا مى‌داند كه دروغگويانند.


`Afā Al-Lahu `Anka Lima 'Adhinta Lahum Ĥattá Yatabayyana Laka Al-Ladhīna Şadaqū Wa Ta`lama Al-Kādhibīna

43

خدايت ببخشد، چرا اجازه‌شان دادى تا براى تو آنان كه راست گفته‌اند معلوم شود و دروغگويان را بشناسى.


Lā Yasta'dhinuka Al-Ladhīna Yu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri 'An Yujāhidū Bi'amwālihim Wa 'Anfusihim Wa Allāhu `Alīmun Bil-Muttaqīna

44

كسانى كه به خدا و روز قيامت ايمان دارند از تو اجازه نمى‌خواهند كه با مالها و جانهاى خويش جهاد كنند، خدا به پرهيزكاران داناست.


'Innamā Yasta'dhinuka Al-Ladhīna Lā Yu'uminūna Billāhi Wa Al-Yawmi Al-'Ākhiri Wa Artābat Qulūbuhum Fahum Fī Raybihim Yataraddadūna

45

فقط كسانى كه به خدا و روز قيامت ايمان ندارد اجازه مى‌خواهند، قلوبشان بشك افتاده و در شك خويش سرگردانند.


سوره الشمس

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Ash-Shamsi Wa Đuĥāhā

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به آفتاب و قسم به شعاع گسترده آن.


Wa Al-Qamari 'Idhā Talāhā

2

قسم به ماه، آن گاه كه در پى آفتاب آيد.


Wa An-Nahāri 'Idhā Jallāhā

3

قسم به روز، آن گاه كه آفتاب را ظاهر مى‌سازد.


Wa Al-Layli 'Idhā Yaghshāhā

4

قسم به شب آن گاه كه آفتاب را مى‌پوشاند.


Wa As-Samā'i Wa Mā Banāhā

5

قسم به آسمان و قسم به قدرتى كه آن را بنا نهاده است.


Wa Al-'Arđi Wa Mā Ţaĥāhā

6

قسم به زمين و قسم به قدرتى كه آن را گسترده است.


Wa Nafsin Wa Mā Sawwāhā

7

قسم به نفس انسان و قسم به قدرتى كه آن را ساخته است.


Fa'alhamahā Fujūrahā Wa Taqwāhā

8

پس فاجر شدن و تقوى را به آن الهام كرده است.


Qad 'Aflaĥa Man Zakkāhā

9

قطعا رستگار شد آنكه نفس را پاك كرد.


Wa Qad Khāba Man Dassāhā

10

و قطعا نوميد شد آنكه نفس را با آلودگى‌ها پوشانيد.


Kadhdhabat Thamūdu Biţaghwāhā

11

قوم ثمود در اثر طغيانش، پيامبر را تكذيب كرد.


'Idhi Anba`atha 'Ashqāhā

12

وقتى كه شقى‌ترين آنها بپاخاست.


Faqāla Lahum Rasūlu Allāhi Nāqata Allāhi Wa Suqyāhā

13

رسول خدا به آنها گفت از ناقه خدا و از حصه آب آن حذر كنيد.


Fakadhdhabūhu Fa`aqarūhā Fadamdama `Alayhim Rabbuhum Bidhanbihim Fasawwāhā

14

پيامبر را تكذيب كرده و ناقه را كشتند.


Wa Lā Yakhāfu `Uqbāhā

15

خدا عذاب را در اثر گناهشان بر آنها آورد و همگانى كرد خدا از عاقبت عذاب نمى‌ترسد.



قاری